2858 aanhalingstekens
Ja. 2858. Ik geef je een moment of dat even in je op te nemen. 2858.
Ja?
Klaar voor?
Die moeten verwisseld worden. Allemaal. En waarom? Nou omdat het dubbele aanhalingstekens zijn, geen enkele. En ik heb dus mijzelf aangeleerd om in mijn verhalen en dus ook in mijn aankomende boek dubbele aanhalingstekens te gebruiken.
“< Deze jongens dus >”
Maar toen hoorde ik van een vriend die het eerste hoofdstuk van mijn eerste boek eens grondig door ging lezen (zij schrijft zelf op dit moment ook aan een boek), dat dat fout is.
Wat blijkt, in Engelse boeken met dialoog worden die dubbele aanhalingstekens dus gebruikt. En wij Nederlanders? Wij gebruiken enkele aanhalingstekens.
‘< Deze jongens dus >’
Dat lijkt in eerste instantie geen groot probleem, en dat is het ook niet. Maar het is wel vervelend. En dan is er nog het volgende;
ELDA
Eerst Leestekens Dan Aanhalingstekens.
Dus dat betekend dat een gesprek zoals 1) moet lopen, en niet zoals 2)
- ‘Amir, ik wil het komende uur niet gestoord worden,’ zeg ik tegen mijn lijfwacht.
- ‘Amir, ik wil het komende uur niet gestoord worden.’, zeg ik tegen mijn lijfwacht.
En ook dat klinkt super logisch als je er over na gaat denken. En dat is juist de fout die ik heb gemaakt. In mijn creatief proces van het schrijven van het boek stond ik helemaal niet bij verkeerde aanhalingstekens of ELDA stil. Van dat laatste had ik niet eens gehoord. Dat betekend dus dat een hoop dialoog niet eindigt met een punt of komma, maar gewoon met een (verkeerd) dubbel aanhalingsteken stopt…
Een leer voor de volgende keer dus. Maar ondertussen moet ik wel ongeveer 1500 dialoogregels gaan herschrijven. Geen probleem, ik bedoel, ik kom er toch langs met het herschrijven en corrigeren. Maar het gaat wel extra tijd en veel concentratie kosten